RAMOWE STANOWISKO POLSKI
DOTYCZĄCE
ORGANIZMÓW GENETYCZNIE ZMODYFIKOWANYCH (GMO)
wersja z uwzględnieniem uwag Rady Ministrów 3. kwietnia
2006 r.
Wprowadzenie
Obowiązujące aktualnie przepisy wspólnotowe z zakresu
GMO regulują następujące
zagadnienia:
1. zamknięte użycie mikroorganizmów genetycznie zmodyfikowanych -
dyrektywa
90/219 i zmieniająca ją dyrektywa 98/81 organem odpowiedzialnym w
Polsce
za te kwestie, na podstawie ustawy z 22 czerwca 2001 r. o organizmach
genetycznie
zmodyfikowanych (DZ.U. nr 76, poz. 811 ze zmianami), jest minister
właściwy
do spraw środowiska ;
2. zamierzone uwolnienie organizmów genetycznie zmodyfikowanych do
środowiska w celach doświadczalnych, oraz wprowadzanie do obrotu
produktów
genetycznie zmodyfikowanych – na podstawie przepisów dyrektywy
2001/18/WE
- organem odpowiedzialnym w Polsce za te kwestie, na podstawie ustawy z
22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (DZ.U. nr
76, poz. 811 ze zmianami), jest minister właściwy do spraw
środowiska;
3. wprowadzanie do obrotu żywności i pasz genetycznie zmodyfikowanych
na podstawie przepisów Rozporządzenia 1829/2003 Parlamentu
Europejskiego
i Rady – organami odpowiedzialnym w Polsce za kwestie wprowadzanie do
obrotu
żywności, na podstawie ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach
zdrowotnych
żywności i żywienia (DZ.U. z 2005r. Nr 31 poz. 265 tekst jednolity),
jest
Główny Inspektor Sanitarny. Natomiast za wprowadzenie do obrotu pasz
genetycznie
zmodyfikowanych organem odpowiedzialnym w Polsce będzie minister
właściwy
do spraw rolnictwa (projekt ustawy o paszach przyjęty przez KERM w dniu
7 lutego 2006r.) ;
4. rejestracja odmian roślin uprawnych, w tym również odmian
genetycznie
zmodyfikowanych – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r
o nasiennictwie (Dz.U. z 2003.Nr137, poz.1299) oraz przepisami
dyrektywy
2002/53/WE jest minister właściwy do spraw rolnictwa ; Na poziomie UE
brak
jest jeszcze wiążących regulacji prawnych dotyczących uprawy roślin
genetycznie
zmodyfikowanych oraz współistnienia pomiędzy trzema formami rolnictwa –
rolnictwem tradycyjnym, ekologicznym i rolnictwem wykorzystującym
rośliny
transgeniczne. Istnieją jedynie regulacje cząstkowe w postaci zaleceń
Komisji
Europejskiej.
NINIEJSZY DOKUMENT ZAWIERA STANOWISKO RZĄDU RP W
STOSUNKU DO:
I. ZAMKNIĘTEGO UŻYCIA ORGANIZMÓW GENETYCZNIE
ZMODYFIKOWANYCH
II. ZAMIERZONEGO UWOLNIENIA ORGANIZMÓW GENETYCZNIE
ZMODYFIKOWANYCH
DO ŚRODOWISKA W CELACH DOŚWIADCZALNYCH
III. PRODUKTÓW GM INNYCH NIŻ ŻYWNOŚĆ I PASZE
IV. ŻYWNOŚCI GM I PASZ GM
V. UPRAW GATUNKÓW ROŚLIN GM
(…)
II. ZAMIERZONE UWOLNIENIE ORGANIZMÓW GENETYCZNIE
ZMODYFIKOWANYCH DO
ŚRODOWISKA W CELACH DOŚWIADCZALNYCH
Zgodnie z przepisami dyrektywy 2001/18 - zamierzone uwolnienie
pojmowane
jest jako działanie polegające na zamierzonym wprowadzeniu do
środowiska
organizmów genetycznie zmodyfikowanych albo ich kombinacji, w celach
doświadczalnych,
bez stosowania zabezpieczeń mających na celu ograniczenie ich kontaktu
z ludźmi i środowiskiem. Działania te mają na celu określenie wpływu
organizmów
genetycznie zmodyfikowanych na zdrowie ludzi i na środowisko i
poprzedzają
wprowadzenie do obrotu produktów GMO. Działania te jako jedyne
umożliwiają
również otrzymanie wyników, na podstawie których można orzec o
bezpieczeństwie
bądź zagrożeniu ze strony danego organizmu genetycznie zmodyfikowanego.
Wyłącznie na ich podstawie władze krajowe mogą starać się zgodnie z
przepisami
dyrektywy 2001/18/WE jak też dyrektywy 2002/53/WE o pełne bądź czasowe
ograniczenia użytkowania danego organizmu genetycznie zmodyfikowanego
na
swoim terytorium.
Zgodnie z Dyrektywą 2001/18/WE sprawa uwolnienia do
środowiska organizmów
genetycznie zmodyfikowanych wiąże się z większym ryzykiem aniżeli prace
zamkniętego użycia (szczególnie w zakresie oddziaływania danego
organizmu
genetycznie zmodyfikowanego na środowisko, jak też może spotkać się z
protestem
lokalnej społeczności), Minister Środowiska przed wydaniem decyzji
zawsze
konsultuje się z władzami lokalnymi, informując je o zamiarze
przeprowadzenia
testów polowych na terenach zarządzanych przez nie i daje im czas na
powiadomienie
o tym fakcie lokalną społeczność oraz na zgłoszenie ewentualnych uwag.
Jednocześnie zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawach testowania
organizmów genetycznie zmodyfikowanych w warunkach środowiskowych
zawsze
opracowywana jest opinia Komisji ds. Organizmów Genetycznie
Zmodyfikowanych,
która jest organem opiniodawczo-doradczym Ministra Środowiska. Decyzja
Ministra Środowiska wydawana jest po opracowaniu szczegółowej oceny
zagrożenia
dla zdrowia ludzi i dla środowiska, które może być wynikiem użycia
danego
organizmu genetycznie zmodyfikowanego. Informacja o przeprowadzaniu
eksperymentów
polowych z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi wraz ze
streszczeniem
opisującym doświadczenie przesyłana jest do Komisji Europejskiej i
przekazywana
do wiadomości każdemu państwu członkowskiemu. Postępowanie w procesie
podejmowania
decyzji na zamierzone uwolnienie do środowiska opierają się zarówno na
kryteriach naukowych dotyczących oceny zagrożenia dla zdrowia ludzi i
środowiska
w kontekście danego organizmu genetycznie zmodyfikowanego, jak też
kryteriach
proceduralnych przed wydaniem decyzji. Zarówno kryteria naukowe jak i
proceduralne
określone są w obowiązujących przepisach ustawy z dnia 22 czerwca 2001
r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz aktach wykonawczych
wydanych
do niej. Zgodnie z Dyrektywą 2001/18/WE prowadzenie doświadczeń
polowych
powinno pozwolić na:
• testowanie w warunkach polowych transgenicznych roślin uprawnych
w celu uzyskania niezbędnych wyników jeżeli będzie planowane ich
zarejestrowanie
w Krajowych Katalogach,
• uzyskanie wyników rolno-środowiskowych dotyczących wpływu organizmów
genetycznie zmodyfikowanych na środowisko w warunkach klimatycznych
danego
kraju,
• prowadzenie krajowych badań naukowych z poszczególnymi roślinami,
ponieważ tylko wyniki uzyskane podczas przeprowadzania testów
krajowych,
które wskazują na niebezpieczeństwo danego organizmu, są uznawane przez
właściwe organy Unii Europejskiej podczas starań państwa o wprowadzanie
czasowego bądź całkowitego zakazu stosowania i ewentualnej uprawy w
danym
kraju roślin genetycznie zmodyfikowanych,
• zbadanie faktycznych możliwości ograniczenia stosowania środków
ochrony
roślin w przypadkach doświadczeń z roślinami transgenicznymi czy
zwiększenie
skuteczności pobierania składników pokarmowych przez rośliny np. przy
badaniu
mikroorganizmów genetycznie zmodyfikowanych.
Stanowisko Rządu RP:
Ponieważ Polska dąży do tego, aby być krajem wolnym od GMO a powyższe
reguły nie są w pełni precyzyjne, dlatego Rząd Polski opowiada się
przeciwko
prowadzeniu zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska w celach
doświadczalnych
na terytorium RP.
III. WPROWADZENIE DO OBROTU PRODUKTÓW GMO - PRODUKTY GM
INNE NIŻ ŻYWNOŚĆ
I PASZE
Wprowadzenie do obrotu produktu GM, w myśl definicji znajdującej się
w dyrektywie 2001/18, polega na dostarczeniu lub udostępnieniu osobom
trzecim,
odpłatnie lub nieodpłatnie, tego produktu.
Produkty, które będą mogły znajdować swe zastosowanie w celach
przemysłowych
lub jako materiał siewny do uprawy wprowadzane są do obrotu zgodnie z
procedurą
określoną w dyrektywie 2001/18/EC . Zgodnie z obowiązującymi przepisami
za wprowadzenie do obrotu produktów GM w oparciu o tę dyrektywę
odpowiada
w Polsce Minister Środowiska. Produkty dopuszczone do obrotu na jej
podstawie
mogą być użytkowane i wykorzystane we wszystkich gałęziach przemysłu, z
wyłączeniem stosowania ich jako żywność lub pasza. Procedura
wprowadzenia
do obrotu produktów GM zapewnia wszystkim państwom członkowskim UE
udział
w podejmowaniu decyzji podczas głosowań na forum Komitetu dyrektywy
2001/18
i ewentualnie Rady Ministrów ds. Środowiska. Głosowania poprzedzone są
dyskusjami, które dają możliwość wypowiedzenia się w odniesieniu do
poszczególnych
wniosków i wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości. Procedura ta zapewnia
również możliwość wypowiedzenia się każdego podmiotu, włączając opinię
publiczną, w stosunku do rozpatrywanego wniosku o wprowadzenie produktu
GM do obrotu. Przepisy prawne UE określające wymogi dla produktów GM
uważane
są za najbardziej surowe na świecie. Stawiają one bardzo wysokie
wymagania
dla tych produktów. Konieczność właściwego znakowania produktów GM
zapewnia
konsumentom możliwość świadomego wyboru między tymi produktami a ich
konwencjonalnymi
odpowiednikami.
Zgodnie z traktatową zasadą swobodnego przepływu towarów wprowadzenie
do obrotu produktu GM na terytorium jednego z krajów członkowskich Unii
Europejskiej oznacza również możliwość występowania w obrocie tego
produktu
na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Na obszarze Wspólnoty w obrocie
znajdują
się produkty GM dopuszczone do obrotu decyzjami właściwych organów
państw
członkowskich wydanymi zgodnie z procedurą zawartą w dyrektywie
2001/18.
Decyzje zawsze dotyczą wprowadzenia do obrotu żywego organizmu
genetycznie
zmodyfikowanego, który może być w dalszych procesach przetwarzany i
wykorzystywany
w odpowiednich gałęziach przemysłu.
W odniesieniu do wprowadzania do obrotu produktów GM dotychczas Rząd
Polski rozpatrywał indywidualnie każdy produkt. We wrześniu 2004 r.
Komitet
Europejski Rady Ministrów przyjął dokument, z którego wynika
konieczność
osobnego rozpatrywania każdego produktu genetycznie zmodyfikowanego,
wprowadzanego
do obrotu na terenie Wspólnoty Europejskiej przez upoważnione do tego
organy
RP.
Na terytorium Wspólnoty odbywa się proces dopuszczania do obrotu na
podstawie Dyrektywy 2001/18/WE produktów GM takich jak genetycznie
zmodyfikowana
bawełna, genetycznie zmodyfikowane kwiaty cięte, genetycznie
zmodyfikowany
ryż. Dopuszczane są również do obrotu produkty takie jak kukurydza,
rzepak,
burak, ziemniak skrobiowy. W przypadku pierwszej grupy produktów nie ma
możliwości ich uprawy na terytorium RP i nie ma możliwości spowodowania
tym samym szkód w środowisku, zaś produkty te mogą być wykorzystywane w
gospodarce. Druga grupa produktów ma istotne znaczenie zarówno dla
rolnictwa,
przemysłu związanego z rolnictwem i innych branż (np. przemysł
paliwowy,
skrobiowy, włókienniczy) ale produkty te mogą też zakłócać
funkcjonowanie
ekosystemów.
Stanowisko Rządu RP:
Ponieważ Polska dąży do tego, aby być krajem wolnym od GMO a powyższe
reguły nie są precyzyjne, dlatego Rząd Polski opowiada się przeciwko
wprowadzeniu
do obrotu produktów GM dopuszczanych na podstawie Dyrektywy
2001/18.
(…)
V. UPRAWA GATUNKÓW ROŚLIN GM
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi uprawa roślin
genetycznie
zmodyfikowanych możliwa jest po wprowadzeniu do obrotu danego organizmu
genetycznie zmodyfikowanego na podstawie decyzji umożliwiającej uprawę
wydanej zgodnie z Dyrektywą 2001/18/WE i a następnie jego
zarejestrowaniu
zgodnie z przepisami Dyrektywy katalogowej 2002/53/WE i wpisaniu do
krajowego
lub Wspólnotowego katalogu roślin uprawnych. Przeprowadzając analizę
potencjalnego
ryzyka i korzyści stosowania technologii genetycznych modyfikacji
roślin
w uprawach powinno się uwzględnić:
• biologię rozpatrywanego gatunku (przede wszystkim możliwość
niekontrolowanego
przekrzyżowania z uprawami niezmodyfikowanymi oraz z dziko
występującymi
gatunkami roślin),
• rodzaj zastosowanej modyfikacji genetycznej,
• przydatność danej modyfikacji w Polsce i ewentualną możliwość jej
zastąpienia przez stosowanie środków ochrony roślin lub właściwą
agrotechnikę.
Bardzo ważnym aspektem, który bezwzględnie powinien zostać wzięty pod
uwagę podczas rozpatrywania ewentualnych korzyści wynikających z
wprowadzenia
tej technologii, jest dostępność rynków zbytu akceptujących produkty
zmodyfikowane
genetycznie.
Obecnie najistotniejsze jest określenie stanowiska wobec stosowania
poszczególnych grup genetycznych modyfikacji w ważnych gospodarczo
gatunkach
roślin, które zostały dopuszczone do obrotu na terenie Unii
Europejskiej
lub mogą w perspektywie kilku lat stać się dostępne dla polskiego
rolnika,
po przejściu procedury uzyskania zgody na uprawę i pojawieniu się na
rynku
odmian przydatnych do uprawy w warunkach Polski. W związku z tym
poniższe
stanowisko dotyczy następujących gatunków: kukurydza, ziemniak, burak
cukrowy,
rzepak oraz soja.
KUKURYDZA
W stosunku do kukurydzy należy wziąć pod uwagę dwa rodzaje modyfikacji,
polegające na uzyskaniu:
• odporności na substancje czynne herbicydów (glufosynat amonu lub
glifosat), lub
• odporności na szkodniki z rzędów Lepidoptera i/lub
Coleoptera.
Zastosowanie genetycznie zmodyfikowanych odmian kukurydzy niesie ze
sobą możliwość niezamierzonego przeniesienia transgenów na pola
niezmodyfikowanej
kukurydzy. W warunkach klimatycznych Polski nie występują gatunki,
które
mogłyby krzyżować się z kukurydzą, istnieje jednak możliwość
niezamierzonego
przeniesienia transgenów na pola niezmodyfikowanej kukurydzy.
Na rynku Unii Europejskiej dostępne są do uprawy odmiany kukurydzy
linii MON 810 odporne na omacnicę prosowiankę (Pyrausta nubilalis Hubn.
= Ostrinia nubilalis L.). Obecnie w Polsce nie stosuje się insektycydów
do zwalczania tego szkodnika.
Należy jednak podkreślić, że omacnica prosowianka jest szkodnikiem
coraz bardziej powszechnie występującym w Polsce i najprawdopodobniej w
przyszłości konieczna będzie ponowna ocena przydatności tej modyfikacji
w Polsce.
Za koniecznością ponownej oceny sytuacji w ciągu kilku lat przemawia
również fakt, że w tym roku po raz pierwszy wykryto w Polsce zachodnią
kukurydzianą stonkę korzeniową (Diabrotica virgifera Le Conte),
szkodnika
dotychczas niewystępującego w naszym kraju, którego zwalczanie wymaga
zastosowania
kosztownych i wyjątkowo toksycznych insektycydów. Kukurydza MON 863,
odporna
na tego szkodnika, nie jest obecnie dopuszczona do uprawy na terenie
Unii
Europejskiej, ale należy przypuszczać, że wniosek o wydanie stosownego
zezwolenia zostanie wkrótce złożony.
Obecnie Polska jest samowystarczalna, jeżeli chodzi o produkcję ziarna
kukurydzy, biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na cele paszowe, spożywcze
i przemysłowe. Wprowadzenie genetycznie zmodyfikowanych odmian
kukurydzy
do uprawy mogłoby natomiast wpłynąć na ewentualną utratę dla nadwyżek
produkcji
europejskich rynków zbytu, niechętnych produktom genetycznie
zmodyfikowanym.
Uwzględniając obawy rolników i ewentualne szkody, jakie mogą wyniknąć
po
przedostaniu się transgenów do upraw konwencjonalnych rząd RP nie
powinien
opowiadać się za wprowadzeniem do uprawy kukurydzy GM.
Stanowisko Rządu RP:
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do uprawy genetycznie
zmodyfikowanej kukurydzy.
ZIEMNIAK
W Unii Europejskiej toczy się obecnie postępowanie, mające na celu
dopuszczenie do obrotu z przeznaczeniem do uprawy i przetwarzania
genetycznie
zmodyfikowanej linii ziemniaków ze zmienionym składem skrobi –
ziemniaki
te charakteryzują się bardzo wysoką zawartością amylopektyny. Skrobia
wyprodukowana
z takich ziemniaków jest wykorzystywana w przemyśle papierniczym
(produkcja
klejów).
Ziemniak, jako roślina rozmnażana wegetatywnie, nie stwarza zagrożeń
związanych z niekontrolowanym rozprzestrzenianiem się transgenów w
środowisku.
Istnieje jednak ryzyko mechanicznego zmieszania się genetycznie
zmodyfikowanych
bulw z niemodyfikowanymi, mogące prowadzić do przedostania się
wspomnianych
ziemniaków do łańcucha pokarmowego.
Ze względu na specyficzne zastosowanie skrobi zawierającej prawie
wyłącznie
amylopektynę polski przemysł przetwórczy nie jest obecnie
zainteresowany
jej produkcją. Roczne zapotrzebowanie przemysłu papierniczego na
skrobię
ziemniaczaną jest obecnie pokrywane przez niespełna połowę rocznej
produkcji
średniej wielkości zakładu, wydaje się więc, że koszty jakie musiałby
ponieść
zakład chcący rozdzielić produkcję skrobi z ziemniaków modyfikowanych
genetycznie
i produkcję skrobi z przeznaczeniem na żywność byłyby niewspółmierne do
możliwych korzyści. Również rolnicy chcący uprawiać takie odmiany
mogliby
być narażeni na zwiększone koszty transportu płodów rolnych do zakładu
przetwórczego.
Stanowisko Rządu RP:
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do uprawy genetycznie
zmodyfikowanych ziemniaków.
BURAK CUKROWY
Burak jest rośliną wiatropylną, której pyłek może być przenoszony na
znaczne odległości. Burak cukrowy może krzyżować się zarówno z burakiem
pastewnym, jak i ćwikłowym, co stwarza możliwości niekontrolowanego
rozprzestrzeniania
się transgenów wśród niezmodyfikowanych upraw. W Polsce nie występują
dzikie
gatunki, z którymi mógłby krzyżować się burak (na terenie Europy
występuje
jednak Beta maritima, gatunek mogący tworzyć mieszańce z burakiem
cukrowym).
Pewne zagrożenie niekontrolowanego rozprzestrzeniania się transgenów
stwarzają
jednak burakochwasty, jednoroczne rośliny łatwo krzyżujące się z
burakiem
cukrowym.
Stanowisko Rządu RP:
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do uprawy genetycznie
zmodyfikowanych odmian buraka cukrowego.
RZEPAK
Rzepak jest amfidiploidem, powstałym ze skrzyżowania rzepiku i kapusty,
w związku z czym wykazuje powinowactwo do gatunków pokrewnych, głównie
rzepiku, ale także gorczyc, rzodkwi świrzepy i innych. Spośród 235
gatunków
należących do plemienia Brassiceae, do którego należy także rzepak, 14
występuje w Europie, większość z nich także w Polsce. W przypadku
pojawienia
się samosiewów genetycznie zmodyfikowanego rzepaku (chociażby w wyniku
niezamierzonego rozsypywania się nasion w miejscach przeładunku) jego
pyłek
może być przenoszony przez owady na znaczne odległości.
Doskonałym wskaźnikiem możliwości długotrwałego zanieczyszczenia
produkcji
nasiennej rzepaku przez samosiewy i krzyżówki międzygatunkowe, jest
kwas
erukowy. Kwas ten w oleju nasion odmian tradycyjnych stanowił 50%
wszystkich
kwasów tłuszczowych, natomiast w nasionach odmian bezerukowych i
obecnie
uprawianych odmian, tzw. podwójnie ulepszonych, praktycznie nie
występuje
- dopuszczalna norma jego zawartości dla nasion siewnych wynosi 1%, a
dla
nasion konsumpcyjnych 2%.W Polsce od ponad dwudziestu lat uprawia się
wyłącznie
odmiany nie zawierające kwasu erukowego w nasionach, a mimo to w
dalszym
ciągu występują problemy z zanieczyszczeniami produkcji rzepaku
nasionami
samosiewów wysokoerukowych, co powoduje wzrost zawartości kwasu
erukowego
w zbieranym materiale nawet do 10% i, w konsekwencji, dyskwalifikację
plonu.
Uwzględniając obawy rolników, negatywne zdanie przemysłu tłuszczowego i
ewentualne szkody, jakie mogą wyniknąć po przedostaniu się transgenów
do
upraw konwencjonalnego rzepaku rząd RP nie powinien opowiadać się za
wprowadzeniem
do uprawy rzepaku GM.
Stanowisko Rządu RP:
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do uprawy genetycznie
zmodyfikowanego rzepaku.
SOJA
Soja jako roślina uprawna ma niewielkie znaczenie gospodarcze w Polsce
(areał upraw to zaledwie kilkadziesiąt ha). Na terenie Polski możliwa
jest
jedynie uprawa odmian o bardzo krótkim okresie wegetacji, wyhodowanych
z myślą o polskim rynku.
Soja jest rośliną samopylną, niosącą niewielkie ryzyko
rozprzestrzeniania
się transgenów w środowisku. Uprawa soi niezmodyfikowanej genetycznie
powinna
być bardziej opłacalna, ponieważ obecnie soja niezmodyfikowana jest
około
10-15% droższa niż jego zmodyfikowany genetycznie odpowiednik. Krajowa
produkcja soi nie ma jednak większego znaczenia, ponieważ Polska
importuje
soję i jej półprodukty.
Stanowisko Rządu RP:
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do uprawy genetycznie
zmodyfikowanej soi.
Podsumowanie
Polska jest ewenementem pod względem bogactwa bioróżnorodności.
Wprowadzenie
GMO do środowiska spowoduje poważne zakłócenia w jego funkcjonowaniu.
Zatem
zaproponowane Ramowe Stanowisko przedstawia się następująco:
Rząd Polski dopuszcza prowadzenie prac zamkniętego użycia GMO zgodnie
z warunkami określonymi w przepisach prawa.
Rząd Polski opowiada się przeciwko prowadzeniu zamierzonego uwolnienia
GMO do środowiska w celach doświadczalnych na terytorium RP.
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzeniu do obrotu produktów
GM dopuszczanych na podstawie Dyrektywy 2001/18.
Rząd Polski dopuszcza możliwość importu żywności GM spoza Unii
Europejskiej
oraz sprowadzania jej z krajów członkowskich UE pod warunkiem wyraźnego
jej znakowania i bez dalszej możliwości jej przetwarzania w Polsce.
Rząd
Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do obrotu pasz GM.
Rząd Polski opowiada się przeciwko wprowadzaniu do upraw
genetycznie
zmodyfikowanej kukurydzy, rzepaku, buraka cukrowego, ziemniaka i soi.
Biorąc
pod uwagę z jednej strony konieczność realizacji zobowiązań
wynikających
z przepisów wspólnotowych dotyczących organizmów genetycznie
zmodyfikowanych
oraz z drugiej strony uwzględniając wyraźną niechęć społeczeństwa
skierowaną
przeciwko organizmom genetycznie zmodyfikowanym, Rząd RP użyje
wszelkich
dostępnych środków, aby zmienić prawo Unii Europejskiej w tym zakresie.
Jednocześnie w celu zastosowania przesłanek zawartych w niniejszym
stanowisku
Rząd RP deklaruje, że w obowiązujących przepisach prawnych jak też w
przepisach
tworzonych, w dostępnych do tego granicach prawa dokona zmian
umożliwiających
ograniczenie stosowania organizmów genetycznie zmodyfikowanych na
terytorium
Rzeczpospolitej Polskiej. Równolegle podczas procedury dopuszczania do
obrotu na terytorium Unii Europejskiej nowych produktów genetycznie
zmodyfikowanych,
Polska będzie każdorazowo głosowała przeciw wprowadzeniu do obrotu
takich
produktów.
|