PRAWA KONSUMENTA
USA 1962, ONZ 1985, UNIA EUROPEJSKA 1985,
POLSKA DO 1997,POLSKA 1998-1999,POLSKA 2000-2001
POLSKA 2010

USA ROK 1962

  • Prawo wyboru towarów i usług o odpowiadającej cenom jakości
  • Prawo dostępu do rzetelnej informacji o towarach
  • Prawo do ochrony przed produktami i usługami niebezpiecznymi dla zdrowia i życia
  • Prawo do zaspokajania podstawowych potrzeb konsumenckich
  • Prawo do wyrażania opinii o polityce konsumenckiej państwa oraz działaniach producentów i handlowców
  • Prawo do pozytywnego załatwiania uzasadnionych reklamacji
  • Prawo do edukacji konsumenckiej
  • Prawo do życia w zdrowym środowisku naturalnym
John Kennedy, Prezydent USA (Consumer Bill of Rights)
i Międzynarodowa Organizacja Związków Konsumenckich


ONZ ROK 1985
  • Rządy powinny promować opracowywanie i stosowanie norm na szczeblu krajowym i międzynarodowym dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości dóbr i usług, a także powinny rozpowszechniać treść tych norm. Normy krajowe  i przepisy regulujące kwestie bezpieczeństwa i jakości produktów powinny być systematycznie aktualizowane tak aby były zgodne, tam gdzie to możliwe, z ogólnie akceptowanymi normami międzynarodowymi.
  • Tam gdzie norma krajowa jest niższa od ogólnie akceptowanych norm międzynarodowych ze względu na lokalne warunki gospodarcze, należy podejmować wszelkie wysiłki, by podnieść tę normę tak szybko, jak to jest możliwe.
Rezolucja ONZ “Wytyczne w sprawie ochrony konsumentów”


UNIA EUROPEJSKA ROK 1985
  1. Prawo do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa
  2. Prawo do ochrony interesów ekonomicznych
  3. Prawo do naprawienia wyrządzonej szkody
  4. Prawo do informacji i edukacji
  5. Prawo do reprezentacji
Dyrektywy Rady Europejskich Wspólnot Gospodarczych
POLSKA DO ROKU 1997

Ochrona konsumenta w Polsce

POLSKA  W LATACH 1998 - 1999

Twoje prawa są zapisane w Konstytucji.
  Kodeks Karny wymienia przestępstwa ścigane z urzędu.

POLSKA W LATACH 2000 - 2001

Rewolucja w polskim prawie.

Kierunek rozwoju chrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów
na poziomie przyjętym w krajach wysokorozwiniętych
wyznaczają nowe (nowelizowane) ustawy,
a o wykonaniu poszczególnych ustaw decydują zapisy rozporządzeń
i działania organów administracji
:

Ustawa o ogólnym bezpieczeństwie produktów

Ustawa oochronie niektórych praw konsumentów oraz
o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny

Rozporządzenie Ministra Zdrowia
w sprawie warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami i substancjami dodatkowymi dozwolonymi

Rozporządzenie Ministra Zdrowia
w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, woda w kąpieliskach,
oraz zasad sprawowania kontroli jakości wody przez organy Inspekcji Sanitarnej

Rozporządzenie Ministra Zdrowia
  w sprawie szczególnych warunków i wymagań sanitarnych przy produkcji naturalnych wód mineralnych, naturalnych wód źródlanych oraz wód stołowych w opakowaniach jednostkowych

Rozporządzenie Ministra Zdrowia
w sprawie wykazu dopuszczalnych ilości substancji dodatkowych i innych substancji obcych dodawanych do środków spożywczych lub używek, a także zanieczyszczeń, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub używkach

Ustawa o kosmetykach

Ustawa z dnia 11 maja 2001 r.
o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia

od 28. października 2006r. obowiązuje nowa ustawa
Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia
 z dnia 25 sierpnia 2006 r.
tekst ustawy

Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie

i szereg innych ustaw i rozporządzeń
 

Rewolucyjne regulacje prawne będą dobrze Ci służyć,
kiedy nauczysz się z nich korzystać.

Będąc konsumentem, wydajesz swoje ciężko zapracowane pieniądze na zakup
żywności i napojów, wody do picia, kosmetyków, 
chemii gospodarczej, licznych usług
i wielu, wielu innych dóbr konsumpcyjnych.

Kupując cokolwiek, musisz mieć pewność, że płacisz za produkt,
którego jakość zdrowotna i handlowa 
jest zgodna z wymogami prawa,
a przede wszystkim z Twoimi uzasadnionymi oczekiwaniami.

W Twoim imieniu, w Twoim interesie i  za Twoje podatki 
na straży prawa
stoją publiczne służby nadzoru i kontroli 
oraz wymiaru sprawiedliwosci

Inspekcja Sanitarna, Inspekcja Handlowa, Inspekcja Weterynaryjna
Inspekcja Ochrony Środowiska, Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, policja, prokuratura i szereg innych organów administracji państwowej i samorządowej.

Kluczową rolę odgrywa rzecznik konsumentów
W sprawach o ochronę interesów konsumentów
powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów 
wytacza powództwa na rzecz konsumentów
(w sprawach tych do rzecznika stosuje się odpowiednio 
przepisy o prokuratorze),
a w sprawach o wykroczenia na szkodę konsumentów
jest oskarżycielem publicznym.
Przedsiębiorca, do którego zwróci się rzecznik konsumentów,
obowiązany jest udzielić rzecznikowi wyjaśnień i informacji będących przedmiotem wystąpienia oraz ustosunkować się do uwag
i opinii rzecznika.
 

V - Samorządowa konferencja ogólnopolskiego
Stowarzyszenia Ochrony Zdrowia Konsumentów
“RZECZNIK OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA KONSUMENTÓW’’
Akademia Medyczna, Wrocław
odbyła się 5. kwietnia 2001r.
 

W Twoim imieniu, w Twoim interesie i  za Twoje podatki
ludzie tam zatrudnieni mają ustawowy obowiązek
sprawdzania czy to, co jest sprzedawane konsumentom
odpowiada Twoim uzasadnionym oczekiwaniom,
a w przypadku naruszenia prawa
muszą nałożyć stosowną karę zgodnie
z Kodeksem karnym,
Kodeksem wykroczeń
i innymi ustawami.

Gdy uchylają się od wykonania obowiązków,
skorzystaj ze swoich konstytucyjnych praw
i podejmij działania zgodnie z
Kodeksem postępowania administracyjnego

Jakość żywności i napojów, wody do picia, licznych usług, np. turystyczno-wypoczynkowych,
w tym agroturystycznych, hotelarskich i uzdrowiskowych,
 zależy bezpośrednio od jakości środowiska.
Ustawa zapewnia Ci pełny dostęp do informacji o środowisku
i wpływ na jego ochronę

Wiele problemów stwarza lokalizacja obiektów budowlanych,
ich wykonanie, jakość wyrobów budowlanych itp. sprawy 
reguluje ustawa.
ścigane z urzędu.


POLSKA ROKU 2010


Ochrona konsumenta w Polsce 2010,
a właściwie jej brak, kompromituje
polską kastę polityczną.

 Brak wywieszek cenowych przy towarach widzi każdy
z wyjątkiem organów odpowiedzialnych za ochronę praw konsumenta.

Produkt najbardziej masowy i najmniej bezpieczny, jakim jest woda z kranu,
gdy dostarczana przez wodociągi o najmniejszej dobowej wydajności,
stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia konsumentów.


Ustawa
z dnia 17 grudnia 2009 r.
o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym
(Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz. 44, z dnia 18 stycznia 2010 r.)

Art. 1. 1. Ustawa normuje sądowe postępowanie cywilne w sprawach, w których są dochodzone roszczenia jednego rodzaju, co najmniej 10 osób, oparte na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej (postępowanie grupowe).
2. Ustawa ma zastosowanie w sprawach o roszczenia o ochronę konsumentów, z tytułu odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny oraz z tytułu czynów niedozwolonych, z wyjątkiem roszczeń o ochronę dóbr osobistych.
3. Wszczęcie postępowania grupowego nie wyłącza możliwości dochodzenia swych roszczeń przez osoby, które nie przystąpiły do grupy lub z niej wystąpiły.
Art. 2. 1. Postępowanie grupowe w sprawach o roszczenia pieniężne jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wysokość roszczenia każdego członka grupy została ujednolicona przy uwzględnieniu wspólnych okoliczności sprawy.
2. Ujednolicenie wysokości roszczeń może nastąpić w podgrupach, liczących co najmniej 2 osoby.
3. W sprawach o roszczenia pieniężne powództwo może ograniczać się do żądania ustalenia odpowiedzialności pozwanego. W takim przypadku powód nie jest obowiązany wykazywać interesu prawnego w ustaleniu.
Art. 3. 1. Postępowanie grupowe należy do właściwości sądu okręgowego.
2. Sąd rozpoznaje sprawę w składzie trzech sędziów zawodowych.
Art. 4. 1. Powództwo w postępowaniu grupowym wytacza reprezentant grupy.
2. Reprezentantem grupy może być osoba będąca członkiem grupy albo powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów w zakresie przysługujących im uprawnień.
3. Reprezentant grupy prowadzi postępowanie w imieniu własnym, na rzecz wszystkich członków grupy.
4. W postępowaniu grupowym obowiązuje zastępstwo powoda przez adwokata lub radcę prawnego, chyba że powód jest adwokatem lub radcą prawnym.
Art. 5. Umowa regulująca wynagrodzenie pełnomocnika może określać wynagrodzenie w stosunku do kwoty zasądzonej na rzecz powoda, nie więcej niż 20 % tej kwoty.
Art. 6. 1. Pozew powinien czynić zadość warunkom określonym w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.2)), a ponadto zawierać:
  1)   wniosek o rozpoznanie sprawy w postępowaniu grupowym;
  2)   wskazanie okoliczności, o których mowa w art. 1 ust. 1, a w przypadku roszczeń pieniężnych także zasad ujednolicenia wysokości roszczeń członków grupy lub podgrup;
  3)   w przypadku roszczeń pieniężnych określenie wysokości roszczenia każdego z członków grupy lub podgrup;
  4)   oświadczenie powoda o tym, że działa on w charakterze reprezentanta grupy.
2. Do pozwu należy dołączyć oświadczenia członków grupy o przystąpieniu do grupy i wyrażeniu zgody co do osoby reprezentanta grupy oraz umowę reprezentanta grupy z pełnomocnikiem, określającą sposób wynagrodzenia pełnomocnika.
Art. 7. W każdym stanie sprawy sąd może skierować strony do mediacji.
Art. 8. 1. Na żądanie pozwanego sąd może zobowiązać powoda do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu.
2. Pozwany może zgłosić żądanie zabezpieczenia kosztów najpóźniej przy pierwszej czynności procesowej. Pozwany nie ma prawa domagać się złożenia kaucji, jeżeli uznana przez niego część roszczenia wystarcza na zabezpieczenie kosztów.
3. Sąd oznaczy termin złożenia kaucji, nie krótszy niż miesiąc, oraz jej wysokość, mając na względzie prawdopodobną sumę kosztów, które poniesie pozwany. Kaucję składa się w gotówce. Kaucja nie może być wyższa niż 20 % wartości przedmiotu sporu.
4. Jeżeli w toku sprawy okaże się, że kaucja nie wystarcza na zabezpieczenie kosztów procesu, pozwany może żądać dodatkowego zabezpieczenia.
5. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego przez sąd terminu do złożenia kaucji sąd na wniosek pozwanego odrzuci pozew lub środek odwoławczy, orzekając o kosztach, jak w przypadku cofnięcia pozwu.
6. Postanowienie w przedmiocie kaucji sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
Art. 9. Sąd na wniosek pozwanego zarządzi zaspokojenie z kaucji przyznanych mu kosztów. Wniosek taki powinien być zgłoszony w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. Jeżeli wniosku nie zgłoszono, sąd po upływie tego terminu zarządzi wydanie kaucji powodowi na jego żądanie. Sąd zarządzi wydanie powodowi kaucji natychmiast po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli pozwanemu kosztów nie przyznano.
Art. 10. 1. Sąd rozstrzyga na rozprawie o dopuszczalności postępowania grupowego i odrzuca pozew, jeżeli sprawa nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu grupowym. W przeciwnym razie sąd wydaje postanowienie o rozpoznaniu sprawy w postępowaniu grupowym.
2. Na postanowienie sądu w przedmiocie rozpoznania sprawy w postępowaniu grupowym przysługuje zażalenie.
3. W przypadku wytoczenia przez członka grupy, w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu pozwu, powództwa o roszczenie, które było objęte powództwem w postępowaniu grupowym, w odniesieniu do tego roszczenia zostają zachowane skutki wytoczenia powództwa w postępowaniu grupowym.
Art. 11. 1. Po uprawomocnieniu się postanowienia o rozpoznaniu sprawy w postępowaniu grupowym sąd zarządzi ogłoszenie o wszczęciu postępowania grupowego.
2. Ogłoszenie o wszczęciu postępowania grupowego powinno zawierać:
  1)   wymienienie sądu, przed którym toczy się postępowanie grupowe;
  2)   oznaczenie stron postępowania oraz oznaczenie przedmiotu sprawy;
  3)   informacje o możliwości przystąpienia do grupy przez osoby, których roszczenia mogą być objęte powództwem grupowym poprzez złożenie reprezentantowi grupy, w oznaczonym terminie, nie krótszym niż jeden, a nie dłuższym niż trzy miesiące od daty ogłoszenia, pisemnego oświadczenia o przystąpieniu do grupy;
  4)   zasady wynagrodzenia pełnomocnika;
  5)   wzmiankę o wiążącym skutku wyroku wobec członków grupy.
3. Ogłoszenie o wszczęciu postępowania grupowego umieszcza się w poczytnej prasie o zasięgu ogólnokrajowym. W szczególnych wypadkach sąd może zarządzić zamieszczenie ogłoszenia w prasie o zasięgu lokalnym.
4. Zarządzenie ogłoszenia o wszczęciu postępowania grupowego można zaniechać wtedy, gdy z okoliczności sprawy wynika, że wszyscy członkowie grupy złożyli oświadczenia o przystąpienie do grupy.
5. Przystąpienie do grupy po upływie terminu wyznaczonego przez sąd jest niedopuszczalne.
Art. 12. W oświadczeniu o przystąpieniu do grupy uprawniony powinien określić swe żądanie oraz wskazać okoliczności uzasadniające żądanie, a także przynależność do grupy oraz przedstawić dowody. Wykaz osób, które przystąpiły do grupy, sporządza powód i przedstawia sądowi, dołączając oświadczenia o przystąpieniu do grupy. Sąd doręcza wykaz pozwanemu.
Art. 13. 1. Z chwilą przedstawienia sądowi oświadczenia o przystąpieniu do grupy między członkiem grupy oraz pozwanym powstaje skutek sprawy w toku, co do roszczenia objętego postępowaniem grupowym.
2. Osoba, która przed dniem wszczęcia postępowania grupowego wytoczyła przeciwko pozwanemu powództwo o roszczenie, które może być objęte postępowaniem grupowym, nie później niż do dnia zakończenia postępowania w pierwszej instancji może złożyć oświadczenie o przystąpieniu do grupy. W takim przypadku sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
Art. 14. Interwencja uboczna członka grupy po stronie powoda jest niedopuszczalna.
Art. 15. W wyznaczonym przez sąd terminie, nie krótszym niż miesiąc, pozwany może podnieść zarzuty co do członkostwa określonych osób w grupie lub podgrupach.
Art. 16. 1. W sprawach o roszczenia pieniężne ciężar udowodnienia przynależności członka do grupy spoczywa na powodzie. W innych sprawach do ustalenia przynależności członka do grupy wystarcza uprawdopodobnienie.
2. Powód może zobowiązać członka grupy do złożenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dowodów i wyjaśnień.
Art. 17. 1. Po upływie wyznaczonego przez sąd terminu, nie krótszego niż miesiąc od dnia doręczenia powodowi zarzutów co do członkostwa, sąd wydaje postanowienie co do składu grupy. Sąd może wydać postanowienie na posiedzeniu niejawnym.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie.
3. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 1, oświadczenie członka grupy o wystąpieniu z grupy jest bezskuteczne.
4. W przypadku wytoczenia powództwa o roszczenie objęte postępowaniem grupowym, przez osobę, która przystąpiła do grupy a nie została objęta postanowieniem sądu co do składu grupy, w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tego postanowienia, art. 10 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 18. 1. Na wniosek więcej niż połowy członków grupy sąd może dokonać zmiany reprezentanta grupy. Wniosek powinien wskazywać proponowanego reprezentanta grupy oraz zawierać jego oświadczenie o wyrażeniu zgody na bycie reprezentantem. Sąd wydaje postanowienie na posiedzeniu niejawnym.
2. Zmiana reprezentanta grupy nie powoduje wygaśnięcia udzielonego w postępowaniu pełnomocnictwa.
3. W przypadku złożenia wniosku o zmianę reprezentanta grupy po wydaniu wyroku, bieg terminu do zaskarżenia wyroku nie może skończyć się wcześniej niż z upływem dwóch tygodni od uprawomocnienia się postanowienia, o którym mowa w ust. 1.
Art. 19. 1. Cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia oraz zawarcie ugody wymaga zgody więcej niż połowy członków grupy.
2. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia, jak też zawarcie ugody, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami albo zmierzają do obejścia prawa bądź rażąco naruszają interes członków grupy.
Art. 20. Członka grupy lub podgrupy przesłuchuje się w charakterze strony.
Art. 21. 1. W sentencji wyroku należy wymienić wszystkich członków grupy lub podgrupy.
2. W wyroku zasądzającym świadczenie pieniężne należy ustalić, jaka kwota przypada każdemu członkowi grupy lub podgrupy.
3. Wyrok prawomocny ma skutek wobec wszystkich członków grupy.
Art. 22. Tytułem egzekucyjnym do prowadzenia egzekucji świadczenia pieniężnego przypadającego członkowi grupy lub podgrupy jest wyciąg z wyroku wskazujący w szczególności wysokość należnego mu świadczenia.
Art. 23. 1. W sprawach o świadczenia niepieniężne egzekucję zasądzonego świadczenia wszczyna się na wniosek reprezentanta grupy.
2. Jeżeli zasądzone świadczenie niepieniężne nie zostanie spełnione w terminie 6 miesięcy, liczonym od dnia uprawomocnienia się wyroku, a w tym czasie reprezentant grupy nie wystąpi z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności, a także o wszczęcie egzekucji, może wystąpić każdy z członków grupy.
Art. 24. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, z wyłączeniem art. 7, 8, 117-124, 194-196, 204, 205, art. 207 § 3 i art. 425-50514.
2. W sprawach rozpoznawanych w postępowaniu grupowym przepisów art. 100 ust. 2, art. 101-103, 105, 107 i 109-112 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, z późn. zm.3)) nie stosuje się.
Art. 25. W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
  1)   w art. 13 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
"2.  Opłata stosunkowa w sprawach o prawa majątkowe dochodzone w postępowaniu grupowym wynosi 2 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych.";
  2)   w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2.  Opłatę tymczasową określa się w granicach od 30 złotych do 1.000 złotych, a w sprawach dochodzonych w postępowaniu grupowym od 100 złotych do 10.000 złotych.";
  3)   w art. 26 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
"7)  ochronę niemajątkowych praw dochodzonych w postępowaniu grupowym.".
Art. 26. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.
______
1)   Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
2)   Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 67, poz. 571, Nr 69, poz. 592 i 593, Nr 131, poz. 1075, Nr 179, poz. 1395 i Nr 216, poz. 1676 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 13.
3)   Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 126, poz. 876, z 2007 r. Nr 21, poz. 123, Nr 82, poz. 560, Nr 123, poz. 849, Nr 125, poz. 873 i Nr 191, poz. 1371, z 2008 r. Nr 228, poz. 1524 i Nr 234, poz. 1571 i 1572 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 76, poz. 641, Nr 202, poz. 1552 i Nr 206, poz. 1591.
4)   Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 126, poz. 876, z 2007 r. Nr 21, poz. 123, Nr 82, poz. 560, Nr 123, poz. 849, Nr 125, poz. 873 i Nr 191, poz. 1371, z 2008 r. Nr 228, poz. 1524 i Nr 234, poz. 1571 i 1572 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 76, poz. 641, Nr 202, poz. 1552 i Nr 206, poz. 1591.


ŁAMANIE PRAW CZŁOWIEKA W POLSCE

WARUNKI SPRZEDAŻY TOWARÓW

czyli jak odzyskać pieniądze
za spleśniały jogurt
lub wadliwy samochód

jakie są obowiązki sprzedawcy?
co robić, kiedy kupiony towar wykazuje złą jakość?

według obowiązującego od 1. lipca 2002r.
Rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 25 czerwca 2002 r.
w sprawie szczegółowych warunków zawierania i wykonywania umów
sprzedaży między przedsiębiorcami a konsumentami









 
STOWARZYSZENIE
  OCHRONY
     ZDROWIA
       KONSUMENTÓW
STOWARZYSZENIE OCHRONY ZDROWIA KONSUMENTÓW
 
 


 
 
 
 
 

Nadzór nad bezpieczeństwem żywności w 2003r.
Bezczynność i bezprawie kosztem zdrowia ludzi i środowiska


 
 
M
C
K
alergie, zatrucia, zakażenia, urazy
dochodzenie przyczyn  w składzie: 
żywności, napojów, kosmetyków, leków i in. produktów,
w usługach oraz w otaczającym środowisku

PORADNIA 
MEDYCZNEGO CENTRUM KONSUMENTA
 

 M
C
K

 
 
§
§
§
§
§
kto wytwarza lub sprzedaje produkt niebezpieczny, ten odpowiada
za ciężki uszczerbek na zdrowiu, inne naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, a także za doznaną krzywdę konsumenta

Naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. 
Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien  wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany  stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego  zawodu. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do  pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły  widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do  naprawienia szkody odpowiedniej renty. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.

 §
§
§
§
§

 


 

MEDYCZNE CENTRUM KONSUMENTA
 


ZAGROŻENIA ZDROWIA W POLSCE
CZASOPISMO RUCHU OCHRONY ZDROWIA
AKTUALIZOWANA WERSJA ELEKTRONICZNA
"ZAGROŻENIA ZDROWIA W POLSCE"

(..............................)
Alarm konsumencki
ALARM KONSUMENCKI


ALFABETYCZNY SPIS ZAWARTOŚCI
STRON INTERNETOWYCH DOMENY HALAT.PL
DOTYCZĄCYCH OCHRONY ZDROWIA