Wirusowe zapalenie wątroby typu B i typu C objęte są Ustawą z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach, do której wykonywania powołane są odpowiednie organy państwowe działające oparciu o Ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej: Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami: (...) higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania tych chorób należy: 1) dokonywanie analiz i ocen epidemiologicznych, 2) opracowywanie programów i planów działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej, przekazywanie ich do realizacji zakładom opieki zdrowotnej oraz kontrola realizacji tych programów i planów, 3) ustalanie zakresu i terminów szczepień ochronnych oraz sprawowanie nadzoru w tym zakresie, 4) wydawanie zarządzeń i decyzji lub występowanie do innych organów o ich wydanie - w wypadkach określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, (...) Zamiast skutecznie nadzorować szpitale i przychodnie Państwowa Inspekcja Sanitarna od dziewięciu lat zajmuje się głównie odpłatną reklamą szczepionek przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Dbałość o higienę procedur zabiegowych chroni pacjentów i personel medyczny nie tylko przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C, ale przed szeregiem innych zakażeń, jak n. p. HIV. Szczepienie przeciwko wzw B chroni TYLKO PRZED TĄ CHOROBĄ.
|
(ŻÓŁTACZKA WSZCZEPIENNA) (strona założona w 1997r.) Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem wśród wielu czynników rakotwórczych wymienia zakażenie wirusami zapalenia wątroby typu B i typu C. W latach 1990-1995 w Polsce zarejestrowano ponad 75 tysięcy zachorowań. U dwóch na pięciu chorych nie pojawia się najbardziej alarmujący objaw, jakim jest żółtaczka, więc wiele osób nie zgłasza się do lekarza. Po dwóch-trzech miesiącach pobytu w szpitalu pacjent musi prowadzić oszczędzający tryb życia, stosować kosztowną dietę, nieraz przechodzi na rentę inwalidzką. Śmiertelność w okresie ostrym choroby wynosi 2-3%. Po wirusowym zapaleniu wątroby typu B u ok. 15%, a po wirusowym zapaleniu wątroby typu C u 70%, pojawiają się następstwa w postaci przewlekłego zapalenia wątroby, marskości wątroby i pierwotnego raka wątroby. Leczenie interferonem kosztuje 7 tys. zł, jest jednak nieskuteczne w przypadku typu C spotykanego w Polsce. Zaopatrzenie szpitali w interferon sięga kilku procent zapotrzebowania. Nosicielstwo pochorobowe dotyczy 10% dorosłych i aż 90% dzieci. Liczbę nosicieli w Polsce szacuje się na ok. 800 000 osób (2% populacji generalnej i 4,5% pracowników służby zdrowia, zwłaszcza wśród specjalności zabiegowych, ale też i nieostrożnych adeptów zawodu). Na Zachodzie wirusowe zapalenie wątroby typu B uznawane jest za chorobę weneryczną (szerzy się z wydzielinami dróg rodnych) i narkomanów (ryzyko zakażenia przy zakłuciu igłą zanieczyszczoną krwią chorego lub bezobjawowego nosiciela sięga 30%). W Polsce 60% dorosłych i 80% dzieci do lat 4 ulega zarażeniu w szpitalach i przychodniach. Coraz częściej pacjenci występują na drogę sądową o odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu wskutek zakażenia sięgający najczęściej od 5 do 60%. Biegli sądowi uznają w 98% przypadków racje powodów, co pociąga za sobą orzeczenie odszkodowania w wysokości 10 - 15, a nawet 30 tysięcy złotych. Roszczenia z tego powodu nie ulegają przedawnieniu. Przychodnie i szpitale wypłacają odszkodowania z przyznawanych im skąpych środków przeznaczonych m. in. na higienę procedur zabiegowych: właściwe mycie i sterylizowanie sprzętu medycznego, odpowiedzialne wykonywanie zabiegów - od zwykłego zastrzyku do wielogodzinnych skomplikowanych operacji, a także unieszkodliwianie zakaźnych odpadów. Należy dodać, że dbałość o higienę procedur zabiegowych chroni pacjentów i personel medyczny nie tylko przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C, ale przed szeregiem innych zakażeń, jak n. p. HIV. W latach 1990 - 1995 w Polsce
epidemia
wirusowego zapalenia wątroby typu B przyniosła ponad 75 tys.
zachorowań,
pozostawiła ponad 10 000 osób dotkniętych następstwami tak ciężkimi jak
przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby i rak wątroby, oraz
prawie
osiem tysięcy nosicieli, których płyny ustrojowe są zaraźliwe nie tylko
dla domowników. Wirusowe zapalenie wątroby typu B i typu C objęte są Ustawą z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach, do której wykonywania powołane są odpowiednie organy państwowe działające oparciu o Ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej: Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami: higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne 2) opracowywanie programów i planów działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej, przekazywanie ich do realizacji zakładom opieki zdrowotnej oraz kontrola realizacji tych programów i planów, 3) ustalanie zakresu i terminów szczepień ochronnych oraz sprawowanie nadzoru w tym zakresie, 4) wydawanie zarządzeń i decyzji lub występowanie do innych organów o ich wydanie - w wypadkach określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, (...) |
Felieton w Radio Maryja, 3. listopada 2005r. Polityka to umiejętność zdobycia i utrzymania władzy państwowej. Bywają politycy, którym sił wystarczy tylko do zdobycia władzy i można o nich powiedzieć, że są skuteczni w zakresie autoreklamy. A reklama - jak wiadomo - pokazuje tylko jedna stronę monety. Z wyborczej reklamy wynika, że na monecie widnieje orzeł, a po wyborach okazuje się, ze na odwrotnej stronie monety, tam gdzie miała być reszka, jest n.p…„rzeszka”. Zamiast konkretnego nominału, jakiś dziwny układ o każdej z możliwych barw tęczy, spoza których ledwie przebijają się nasze biało-czerwone. Dobrzy obywatele zrobili wszystko, co było w ich mocy: poszli do urn wyborczych i wybrali upragnioną przyszłość. Wyborcom pozostaje ufać, że głosowali na mężów stanu a nie na pętaków. Wyborcy przez jakiś czas cierpliwie poczekają na spełnienie wyborczych reklam, chyba że wyjadą z kraju w poszukiwaniu lepszych, bezpieczniejszych warunków życia i perspektyw dla swojej rodziny. Chyba że z powodu braku pomocy lekarskiej nie dożyją skutecznej realizacji sztandarowego hasła zwycięzców wyborów, jakim była naprawa ochrony zdrowia. A jest co naprawiać. Trudno uwierzyć, ale według opublikowanego przez Organizację Narodów Zjednoczonych tegorocznego raportu w sprawie rozwoju cywilizacyjnego przeciętna długość życia stawia nasz kraj na 49. pozycji wśród 175 krajów świata. Z dłuższego od nas życia mogą się cieszyć nawet obywatele zaliczanych do tzw. Trzeciego Świata krajów Ameryki Łacińskiej, jak Costa Rica, Chile, Urugwaj i Panama oraz zrujnowanych niedawną wojną Bałkanów, jak Chorwacja oraz Bośnia i Hercegowina. Znaczną część przedwczesnych zgonów można przypisać warunkom leczenia w szpitalach i przychodniach oraz dostępności skutecznej opieki zdrowotnej w Polsce. Przez kilkanaście lat władze sanitarne nie potrafiły wyegzekwować postanowień Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. Po przejściu siedmiu „dostosowawczych” nowelizacji rozporządzenie, które miało zapewnić bezpieczeństwo pacjentom i pracownikom służby zdrowia, zostało w czerwcu 2005r. zastąpione nowym. Pomimo upływu wielu lat, postępu technicznego, a przy tym podwojenia się dochodu narodowego, właściciele - zarządcy przychodni i szpitali także w 2005r. głośno krzyczą, że nie są w stanie spełnić wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładów opieki zdrowotnej. Skutki zaniedbań w tym zakresie ilustruje między innymi porównanie losu pacjentów narażonych na zakażenie wirusami zapalenia wątroby typu B i typu C. Dzięki wprowadzeniu w 1993r. intensywnego programu zapobiegania i zwalczania wirusowego zapalenia wątroby typu B do 2004r. roczna liczba zarejestrowanych zachorowań spadła z 13 296 do 1 473. Tylko w ciągu pierwszego dziesięciolecia działania programu można było zapobiec około 85 tysiącom zachorowań na ostrą postać tej choroby i 13 tysiącom postaci przewlekłych. Było to możliwe dzięki istnieniu skutecznej szczepionki przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Niestety, szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu C nie jest dostępna. W przypadku tej choroby, jak i wielu innych, którymi zagraża nieprzestrzeganie wymogów sanitarno-przeciwepidemicznych, zapobieganie opiera się nie na szczepieniach a na skutecznej sterylizacji sprzętu do zabiegów medycznych, tzw. inwazyjnych, do których należą wstrzyknięcia i inne zabiegi z naruszeniem ciągłości tkanek, endoskopia, dializa. W 1997r., tj. w pierwszym roku niepełnej rejestracji zanotowano 997 zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu C, w roku 2004 - 2 059, a od 1. stycznia do 15 października 2005r. już 2 336. Dane te w żadnym przypadku nie odzwierciedlają rzeczywistego zagrożenia, gdyż według oszacowań częstość zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu C w Polsce sięga 1,5%, co oznacza, że ok. 600 tys. osób może być rozsadnikami zakażenia w szpitalach, przychodniach, zakładach fryzjerskich, kosmetycznych, czy też w miejscach pokątnego wykonywania tatuażu lub zakładania kolczyków. Jednak w odróżnieniu od miejsc nielegalnych usług, które powinny być likwidowane przez policję z równą starannością, jak zagrażające tymi samymi chorobami miejsca wstrzyknięć narkotyków, szpitale i przychodnie są przecież finansowane ze środków publicznych. Co więcej, roszczenia poszkodowanych pacjentów pokrywają z ubezpieczeń. A koszty polis ubezpieczeniowych opłacają z funduszów publicznych. Do tego dochodzi podległość państwowej inspekcji sanitarnej ministrowi zdrowia, który jako klinicysta ma zwykle blade pojęcie o zdrowiu publicznym i zwykle nie potrafi uwolnić się od żądań swojego środowiska i rozmaitych grup nacisku żerujących na budżecie państwa. Od 2000r. główny inspektor sanitarny przestał być zastępcą ministra zdrowia do spraw sanitarno-epidemiologicznych i stał się kierownikiem instytucji centralnej administracji, która, zgodnie z ustawą, jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Rozwój sytuacji epidemiologicznej wskazuje na zasadniczą trudność sprawowania skutecznego nadzoru w sytuacji, gdy nadzorujący podlega nadzorowanemu. Jak powiadają, pies nie gryzie własnego ogona. Ofiarami bezczynności władz są tysiące ludzi. U 80% osób zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C rozwija się przewlekłe zapalenie wątroby, które u co czwartego przechodzi w marskość wątroby, a ta zagraża pierwotnym rakiem wątroby. Pierwsze objawy zapalenia wątroby typu C to osłabienie, brak apetytu, mdłości, wymioty, bóle stawowo-mięśniowe i stany podgorączkowe. Choroba wymaga unikania wysiłku fizycznego, stosowania kosztownej diety wątrobowej, zażywania leków, co łącznie kosztuje pacjenta minimum 200,-zł miesięcznie. Koszt standardowego leczenia jednego chorego interferonem i rybawiryną sięga 40 tys. zł. W Narodowym Funduszu Zdrowia brakuje pieniędzy na terminowe i skuteczne leczenie nawet tych chorych, którzy zostali zarażeni w szpitalach i przychodniach mających kontrakty z Funduszem. Prawo i sprawiedliwość nakazują natychmiast naprawić błędy III
Rzeczypospolitej. |
Główny
Inspektor Sanitarny
Stan Sanitarny Kraju w 2008 roku Sytuacja epidemiologiczna w zakresie chorób zakaźnych Wirusowe zapalenie wątroby typu B Zachorowalność na wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) obniża się stopniowo od lat 90-tych, tj. od chwili wprowadzenia szczepień przeciw WZW B. W roku 2008 zachorowało 1375 osób. Dla porównania, w 2007 roku zgłoszono 1523 zachorowania, w 2006 roku – 1751 zachorowań, w 2005 roku – 1724 zachorowania. Z uwagi na powszechność obowiązkowych szczepień dzieci i młodzieży przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, jedynie sporadycznie dochodzi do ostrego WZW B w populacji objętej obowiązkowymi szczepieniami. Obecnie przyjmuje się, że populacja osób do 24 lat jest uodporniona przed zakażeniem wirusem HBV w wyniku obowiązkowych szczepień ochronnych prowadzonych w latach wcześniejszych. Wirusowe zapalenie wątroby typu C Zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) cechuje rejestrowany od wielu lat trend wzrostowy liczby zachorowań. W roku 2008 stwierdzono 2393 zachorowania. Dla porównania w roku w roku 2007 zgłoszono 2811 zachorowań, 2006 – 3025 zachorowań, zaś w 2005 roku – 2993 zachorowania. Szacunkowe dane epidemiologiczne pozwalają sądzić, że liczba zakażonych HCV w Polsce wynosi ok. 730 tysięcy. Ok. 80 % zarejestrowanych przypadków ma związek z wykonywaniem zabiegów medycznych. Wskazuje to na występowanie warunków umożliwiających szerzenie się zakażenia, zwłaszcza w zakładach opieki zdrowotnej, gabinetach lekarskich oraz innych miejscach świadczenia usług, w trakcie których wykonywania dochodzi lub może dojść do naruszenia ciągłości tkanek (np.: gabinety tatuażu, kosmetyczne, zakłady fryzjerskie). Wskazuje to jednocześnie na niedostatek w zakresie nieswoistych działań podejmowanych dla zapobieżenia zakażeniom (sterylizacja narzędzi, dezynfekcja pomieszczeń i urządzeń, procedury wykonywania zabiegów naruszających ciągłość tkanek). Z uwagi na brak swoistych metod zapobiegania zakażeniom, np. w drodze szczepień ochronnych, jedynie działania nieswoiste polegające na wdrażaniu i utrzymywaniu wysokich standardów higieniczno-sanitarnych wykonywania świadczeń medycznych oraz innych przebiegających z naruszeniem ciągłości tkanek mogą zapobiec szerzeniu się zachorowań na WZW C. Od 2002 roku są podejmowane działania zarówno w zakresie uregulowań prawnych, jak i w zakresie bieżącego nadzoru sanitarnego, mające na celu poprawę warunków sanitarnych udzielania świadczeń zdrowotnych oraz w zakresie sterylizacji narzędzi i dezynfekcji pomieszczeń i urządzeń. Zakłady opieki zdrowotnej są zobowiązane do prowadzenia w tym zakresie własnych działań, m.in. przez powoływanie zespołów i komitetów zakażeń szpitalnych, opracowywanie i wdrażanie wewnętrznych procedur udzielania świadczeń zdrowotnych w sposób minimalizujący ryzyko szerzenia się zakażeń szpitalnych, w tym wywołanych przez wirus HCV. Kwestią otwartą jest, czy obserwowane w 2008 roku zmniejszenie liczby nowych zachorowań na WZW C jest początkiem trendu spadkowego będącego wyrazem skuteczności podejmowanych działań przeciwepidemicznych w tym zakresie. Konieczne jest również rozpoznawanie zakażenia wirusem HCV możliwie wczesne od chwili zakażenia, gdyż jedynie wczesne rozpoczęcie leczenia przeciwwirusowego, tj. najlepiej w ciągu roku od zakażenia, daje wysokie ok. 90-100 % szanse wyleczenia. W przypadku przewlekłego WZW C szansa wyleczenia nie przekracza 40 % (leczenie skojarzone pegylowanym interferonem alfa i rybawiryną). Oznacza to konieczność wykonywania badań do celów sanitarno-epidemiologicznych w kierunku zakażenia wirusem HCV u wszystkich osób podejrzanych o zakażenie, np. w wyniku ekspozycji zawodowej na skutek zakłucia igłą od strzykawki lub zranienia innymi narzędziami skażonymi krwią osoby zakażonej HCV. |
§ § § § |
za ciężki uszczerbek na zdrowiu, inne naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, a także za doznaną krzywdę konsumenta Naprawienie szkody obejmuje wszelkie
wynikłe
z tego powodu koszty |
§
§ § § § |
![]() |
STOWARZYSZENIE
OCHRONY ZDROWIA KONSUMENTÓW |
CZASOPISMO RUCHU OCHRONY ZDROWIA AKTUALIZOWANA WERSJA ELEKTRONICZNA |
|
![]() |
![]() |
ALFABETYCZNY
SPIS ZAWARTOŚCI
STRON INTERNETOWYCH DOMENY HALAT.PL
DOTYCZĄCYCH OCHRONY ZDROWIA